Łęczna ma 550 lat. Na początku liczyła 2 tysiące mieszkańców, dziś około 20 tysięcy. To jedno z najstarszych prywatnych miast, które swoje prawa miejskie zyskało za sprawą kasztelana krakowskiego Jana Tęczyńskiego.
Historycy przyznają, że jest to jedno z ciekawszych miast Lubelszczyzny. Dziś jest stolicą Lubelskiego Zagłębia Węglowego, ale jego historia sięga 1467 roku.
– Przez wieki miasto bogaciło się, a łęczyńskie jarmarki, na których handlowano wołami i końmi, były znane nie tylko w Polsce, ale w całej Europie – mówi profesor Janusz Łosowski z Wydziału Historii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. – Łęczna miała bardzo dogodne warunki geograficzne. Otaczały ją łąki nad rzeką Wieprz, więc bydło i konie mogły się spokojnie wypasać. Te jarmarki zostały nawet uwiecznione na słynnym obrazie Jana Piotra Norblina, namalowanym na początku XIX w. Świadczy to o tym, że nawet malarz, który przebywał na dworze Czartoryskich w Puławach, zainteresował się tym niecodziennym zjawiskiem.
.
W Łęcznej przez wieki silna była społeczność żydowska, która została unicestwiona podczas II wojny światowej. Żydzi mieli ogromny wpływ na funkcjonowanie miasta. Mogli wybierać jednego z czterech burmistrzów, którzy swoją funkcję pełnili przez kwartał.
PaSe
Fot. archiwum