Instytut Pamięci Narodowej ogłosił w czwartek (01.02) w Pałacu Prezydenckim nazwiska 22 osób, których szczątki odnaleziono w Polsce i za granicą. Noty identyfikacyjne wręczono rodzinom ofiar m.in. Edwarda Bukowskiego, Ignacego Długołęckiego ps. Jerzy, Bronisława Klimczaka ps. Sokół.
Podczas czwartkowych uroczystości, w których biorą udział m.in. prezydent Andrzej Duda i prezes IPN Jarosław Szarek, krewni ofiar otrzymali od IPN noty identyfikacyjne swoich bliskich. Ogłoszone identyfikacje dotyczą szczątków ofiar zbrodni niemieckich, komunistycznych i sowieckich, które zostały wydobyte w toku prac archeologiczno-ekshumacyjnych prowadzonych przez Instytut Pamięci Narodowej. Badania DNA przeprowadzali specjaliści genetycy m.in. ze Szczecina, Wrocławia i Lublina.
Wśród zidentyfikowanych znalazły się ofiary UB z lubelskiego zamku:
Edward Bukowski – urodził się 4 maja 1923 r. w miejscowości Biadaczka w powiecie lubartowskim. W okresie okupacji służył w Oddziale Specjalnym Batalionów Chłopskich Jana Flisiaka „Chłopickiego” podporządkowanym od sierpnia 1944 r. AK. Po wojnie kontynuował działalność konspiracyjną w strukturach Zrzeszenia WiN walcząc m.in. oddziale kpt. Stanisława Łukasika „Rysia”, wchodzącym w skład zgrupowania dowodzonego przez mjr. Hieronima Dekutowskiego „Zaporę”. 10 czerwca 1951 r. został otoczony we wsi Lipniak w powiecie lubelskim. Ciężko rannego w czasie walki poddano brutalnemu śledztwu. Został skazany na karę śmierci, którą wykonano 12 stycznia 1954 r. na Zamku w Lublinie. Szczątki Edwarda Bukowskiego odnaleziono w październiku 2017 r. podczas prac ekshumacyjnych prowadzonych przez IPN na Cmentarzu przy ul. Unickiej w Lublinie.
Stanisław Samiec pseud. „Pasek” – urodził się 14 marca 1925 r. w Łykoszynie w pow. tomaszowskim. W okresie okupacji należał do AK. Był współpracownikiem oddziału AK-WiN Jana Leonowicza „Burty”, do którego dołączył jesienią 1946 r., zagrożony aresztowaniem. W czasie amnestii 1947 r. nie ujawnił się. Po śmierci „Burty” służył w oddziale Jana Turzynieckiego „Mogiłki”, dowodząc jednym z patroli. 30 września 1952 r. został otoczony ze swoim pododdziałem przez grupę operacyjną UB-KBW. Sparaliżowany w wyniku postrzału został przewieziony do siedziby PUBP w Tomaszowie Lubelskim, a następnie na oddział szpitalny więzienia na Zamku w Lublinie, gdzie leczony wyłącznie ambulatoryjnie zmarł w wyniku odniesionych ran 18 października 1952 r. Szczątki Stanisława Samca zostały odnalezione w listopadzie 2017 r. w trakcie prac ekshumacyjnych prowadzonych przez IPN na Cmentarzu przy ul. Unickiej w Lublinie.
Stefania Zarzycka – urodziła się 3 lutego 1919 r. w Janówku Czernikowskim w powiecie opatowskim. Wraz z mężem należała do najbardziej zaufanych współpracowników Zdzisława Brońskiego „Uskoka”. W ich zabudowaniach wielokrotnie kwaterowali partyzanci, w tym m.in. mjr Hieronim Dekutowski pseud. „Zapora”. W nocy z 2 na 3 kwietnia 1949 r. gospodarstwo otoczyła grupa operacyjna UB-MO-KBW. Przebywający tam Zdzisław Broński „Uskok”, Stanisław Kuchciewicz „Wiktor” i Edward Taraszkiewicz „Żelazny” zdołali uciec, jednak gospodarzy aresztowano. Stefania była w ósmym miesiącu ciąży. Osadzona w więzieniu na Zamku w Lublinie przeszła ciężkie śledztwo. 29 maja 1949 r. na oddziale szpitalnym więzienia urodziła córkę Magdalenę. Zmarła półtorej godziny po porodzie. Szczątki Stefanii Zarzyckiej zostały odnalezione w trakcie prac ekshumacyjnych prowadzonych przez IPN w październiku 2017 r. na Cmentarzu przy ul. Unickiej w Lublinie.
Kolejni zidentyfikowani to: Ignacy Długołęcki ps. Jerzy; Zygmunt Góralski ps. Chmura; Bronisław Klimczak ps. Sokół; Jan Kmiołek ps. Wir, Fala, Mazurek; Stefan Komar; Franciszek Konior ps. Rekin; Józef Maślanka ps. Borsuk; Karol Maślanka ps. Tygrys; Stanisław Michnowski; Stanisław Mierzwiński ps. Michał; Lech Karol Neyman ps. Butrym; Bolesław Ogrodnik.
PAP / JZoń / IPN (fot.)