W wieku 81 lat zmarł profesor Karol Modzelewski, historyk, działacz opozycji w okresie PRL, senator I kadencji.
Karol Modzelewski urodził się 23 listopada 1937 r. w Moskwie. Był obok Jacka Kuronia współautorem napisanego w latach 60. „Listu otwartego do Partii”, krytykującego linię polityczną PZPR. Zaangażowany w protesty Marca 1968, potem więziony. W latach 80. współorganizował „Solidarność”, był pomysłodawcą nadania takiej nazwy niezależnemu związkowi zawodowemu. Pełnił funkcję rzecznika prasowego „Solidarności”, należał do jej Komisji Krajowej. Po wprowadzeniu stanu wojennego w grudniu 1981 roku został internowany, rok później został aresztowany pod zarzutem próby obalenia ustroju państwa. Wyszedł na wolność w roku 1984. W sumie w więzieniach PRL-u spędził 8,5 roku. Był senatorem w latach 1989-91, a w latach 1992-95 honorowym przewodniczącym Unii Pracy.
Karol Modzelewski był również pracownikiem naukowym Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk, a w latach w latach 2007–2010 wiceprezesem PAN. Badał historię średniowiecza Polski i Europy. Do jego głównych prac należą „Organizacja gospodarcza państwa piastowskiego X-XIII wiek” (1975), „Chłopi w monarchii wczesnopiastowskiej” (1987) oraz „Barbarzyńska Europa” (2004).
Karol Modzelewski w 1998 roku został odznaczony Orderem Orła Białego, w 2007 otrzymał Nagrodę Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, a w 2014 Literacką Nagrodę Nike. Tę ostatnią otrzymał za autobiografię „Zajeździmy kobyłę historii. Wyznania poobijanego jeźdźca”, pokazującą dzieje jego rodziny na tle historii naszego kraju od lat 40.
RL / IAR / opr. ToMa
Fot. Tomasz Leśniowski / wikipedia.org