Nie żyje Norbert Wojciechowski (na zdj.) – znany lubelski wydawca, poligraf i samorządowiec, działacz opozycji demokratycznej w czasach PRL, współtwórca lubelskiej „Solidarności”. Miał 80 lat.
W czasach PRL-u marzył o wolnej Polsce i o własnej oficynie wydawniczej, w której będzie mógł przekazywać wartości chrześcijańskie i głęboki patriotyzm, którym zawsze był wierny. W 1989 roku zorganizował wraz z przyjaciółmi pierwsze prywatne wydawnictwo katolickie w Polsce – „Norbertinum”.
Człowiek prawicy, człowiek wielkiego serca – tak o Norbercie Wojciechowskim mówią jego najbliżsi współpracownicy.
– Odzyskanie wolności i niepodległości było zawsze jego wielkim marzeniem. To znaczące, że odszedł od nas w dniu 11 listopada, w Narodowe Święto Niepodległości – mówi Polskiemu Radiu Lublin Piotr Sanetra, prezes zarządu i redaktor naczelny Wydawnictwa „Norbertinum”, następca Norberta Wojciechowskiego na tych stanowiskach. – W wydawanych przez siebie książkach zawsze odważnie realizował prawicowe idee i prawicowe widzenie dziejów Polski. Wzmacniał przez lata taki wizerunek również swoim zaangażowaniem politycznym. To była realizacja jego pragnień o odzyskaniu wolności, niepodległości. Podkreślał, że jesteśmy uczestnikami wolnej Polski.
Piotr Sanetra podkreśla charyzmatyczność osoby zmarłego i niezłomność jego poglądów. – Odzyskanie wolności słowa i przekonań; tego, że możemy mówić, pisać, wydawać książki, które są realizacją tej wolności – to wszystko było zawsze priorytetem dla Norberta Wojciechowskiego. To było święte. Był człowiekiem wielkiego formatu, oddania dla: czytelników, autorów, lublinian. Zawsze podkreślał potrzebę odzyskania godności przez mieszkańców Lublina, w związku z tym, że z tego miasta ruszyła lawina, która przerodziła się w ruch „Solidarności”.
Norbert Wojciechowski urodził się 4 lutego 1939 roku w Smętowie Granicznym na Pomorzu. Z Lublinem związany był od 1959 roku, studiował polonistykę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Od roku 1965 do 1980 pracował na KUL-u. W 1980 wstąpił do „Solidarności”, był m.in. członkiem prezydium zarządu Regionu Środkowowschodniego związku. Po wprowadzeniu stanu wojennego stanął na czele regionalnego komitetu strajkowego, w stanie wojennym ukrywał się przez kilka miesięcy. Współpracował z podziemną „Solidarnością” i prasą wydawaną niejawnie.
Do 1989 roku był kierownikiem i redaktorem naczelnym Działu Wydawniczo-Poligraficznego KUL. W 1990 roku został radnym Lublina, a w latach 1990–1998 przewodniczącym sejmiku wojewódzkiego. Od 1998 do 2002 z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność sprawował mandat radnego sejmiku I kadencji..
Był członkiem Porozumienia Centrum, z którym współtworzył Porozumienie Polskich Chrześcijańskich Demokratów. Wraz z tym ugrupowaniem w 2002 przystąpił do nowej partii pod nazwą SKL – Ruch Nowej Polski. W 2005 został członkiem Platformy Obywatelskiej.
W 2011 został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, był też odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.
LeW / opr. ToMa
Fot. archiwum