Wczoraj (10.12) wieczorem w Warszawie zmarł Adam Słodowy, popularyzator majsterkowania, twórca i prowadzący kultowego programu telewizyjnego dla młodzieży „Zrób to sam”. Był również autorem scenariusza dobranocki „Pomysłowy Dobromir”. Z Telewizją Polską współpracował ponad 20 lat. Zmarł w wieku 96 lat.
Program „Zrób to sam” początkowo był częścią magazynu „Ekran z bratkiem”, pierwszego w Telewizji Polskiej pasma dla młodzieży, a potem niedzielnego „Teleranka”. Autor prezentował w nim, jak z ogólnie dostępnych rzeczy wykonać zabawki i inne przedmioty użytkowe. Jego pomysły zachwycały nie tylko nie tylko dzieci, ale i dorosłych. Wykonanie tłumaczył krok po kroku, wspomagając się swoim charakterystycznym wskaźnikiem. Program był nadawany przez niemal ćwierć wieku, od 1959 roku do 1983 roku. Łącznie wyemitowano 505 odcinków.
Adam Słodowy był także autorem dobranocki „Pomysłowy Dobromir” i jej kontynuacji „Pomysłowy wnuczek”. Tytułowy bohater to młody inżynier racjonalizator, który stara się w każdym odcinku wynaleźć urządzenie pozwalające uprościć wykonywanie wybranej czynności, jak budowa domu czy prace w ogrodzie. Słodowy stworzył też scenariusze do serii filmów „Śrubokręt i spółka” oraz „Dziura w ścianie”.
Pisał też książki poświęcone majsterkowaniu, w tym „Lubię majsterkować”, która została przetłumaczona na języki obce, a jej łączny nakład wyniósł ponad 500 tysięcy egzemplarzy. Inne pozycje autora to między innymi – „Majsterkowanie dla każdego”, „To wcale nie jest trudne”, a także dotyczące motoryzacji, jak: „Budowa samochodu amatorskiego”, „Budujemy przyczepki campingowe”, „Samochód bez tajemnic”. Wydał też zbiór opowiadań dla młodzieży „Diabły drzemią na ścianach”.
W 1974 roku, na wniosek dzieci, Adam Słodowy został Kawalerem Orderu Uśmiechu. Otrzymał legitymację z numerem 107. Został też uhonorowany nagrodą literacką Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich jako autor najpoczytniejszych książek w bibliotekach publicznych.
Adam Słodowy urodził się 3 grudnia 1923 roku w Czarnkowie w Wielkopolsce. Podczas okupacji niemieckiej w latach 1939-1944 pracował w fabryce maszyn rolniczych. W 1944 zgłosił się na ochotnika do wojska. Pod koniec wojny był oficerem artylerii.
W latach 1950-1958 wykłada w Oficerskiej Szkole Artylerii Przeciwlotniczej w Koszalinie, a następnie w Wojskowej Akademii Technicznej, gdzie uzyskał stopień majora.
Od 1959 roku był związany z telewizją, gdzie początkowo pracował jako konstruktor urządzeń scenotechnicznych. W ciągu 24 lat pracy na Woronicza wymyślił ponad 60 urządzeń usprawniających pracę w stacji, między innymi na prośbę Gustawa Holoubka zaprojektował obrotową scenę do Teatru Telewizji.
W latach 1961- 78 był redaktorem Naczelnej Redakcji Programów Oświatowych i Dziecięcych Telewizji Polskiej.
W 1983 roku odszedł na emeryturę. Mieszkał w Warszawie z żoną Bożeną. Miał dwóch synów.
IAR / RL
Fot. screen z filmu (www.youtube.com)