Łukasz Resiak – z wykształcenia magister sztuki. Artysta Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej (AFIAP). Członek rzeczywisty Fotoklubu RP (AFRP) oraz Lubelskiego (od 2004) i Białostockiego (od 2009) Towarzystwa Fotograficznego. Bohater reportażu nagranego przez Polskie Radio Lublin Wędrujący z drabiną (2018). Swoje prace prezentował na przeszło stu wystawach i salonach fotograficznych. Laureat wielu konkursów fotograficznych o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym.
Chiaroscuro infinito – cykl abstrakcji geometrycznych jest moją subiektywną interpretacją architektonicznej przestrzeni Lublina, w której funkcję nadrzędną stanowi światłocień (chiaroscuro), powstały w sposób naturalny na płaszczyznach murów. Oksymoron chiaroscuro (z wł. chiaro-„jasny”, scuro-„ciemny”) wskazuje na światłocień wynikający przede wszystkim z różnic w natężeniu światła. Ostre kontrasty, charakterystyczne m. in. dla obrazów Caravaggia, pozostają w opozycji np. do sfumato, czyli światłocienia „dymnego”. Prezentowane na fotogramach świetlne emanacje tworzą zalążki przestrzeni, która ucieka przed zamknięciem w kadrze, stanowiąc jego kontinuum, nieskończoność (infinito). Nasuwające się analogie do cyklu Asymetria wybitnego polskiego fotografika Zbigniewa Dłubaka są nieprzypadkowe. Istotne jest wrażenie, zaś sam przedmiot, zredukowany do minimum, traci na znaczeniu, przestaje być rozpoznawalny. Figury i linie stanowią punkt odniesienia do poszukiwania metafizycznego ładu i harmonii. Lapidarność treści i formy jest zaproszeniem do kontemplacji i poszukiwania absolutu poza materią płaszczyzny zdjęcia. Taki sposób obrazowania rzeczywistości wynika z mojej wewnętrznej potrzeby zwrócenia się ku wartościom duchowym, wyzwalającym z chaosu współczesnego świata.
Projekt Chiaroscuro infinito został zrealizowany w ramach Stypendium Prezydenta Miasta Lublin. Patronat nad wystawą objął Fotoklub Rzeczypospolitej Polskiej – Stowarzyszenie Twórców.
/materiał RL/