– Strajki lubelskie były wołaniem o sprawiedliwą Polskę, silną i nowoczesną. O prawdziwy i zrównoważony rozwój, który sprawia, że wszystkim się żyje lepiej – napisał do uczestników gali 40-lecia Lubelskiego Lipca’80 prezydent RP Andrzej Duda. List od prezydenta odczytała jego doradca Zofia Romaszewska (na zdj.).
ZOBACZ ZDJĘCIA: Uroczysta gala obchodów 40. rocznicy Lubelskiego Lipca 1980
Prezydent nazwał Lubelski Lipiec: „wielkim obywatelskim zrywem ku wolności”. – 40 lat temu mieszkańcy Lubelszczyzny podjęli strajk przeciwko totalitarnej opresji, partyjnej nomenklaturze, o godne życie w prawdzie i wolności – pisał Andrzej Duda w liście odczytanym przez Zofię Romaszewską. – Solidarność, która połączyła strajkujących i która wkrótce miała stać się symbolem walki o wolność, przyniosła poprawę warunków życia i poczucie współdecydowania o polskich sprawach. Nade wszystko jednak Lubelski Lipiec był przełomem dającym nadzieję, że presja może przynieść efekty, że odwaga jest drogą do zwycięstwa, że jedność jest siłą zdolną pokonać totalitarny reżim. Strajki lubelskie otworzyły drogę do wydarzeń sierpniowych i powstania Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, ruchu, który ostatecznie doprowadził do upadku komunizmu.
CZYTAJ: Uroczyste obchody 40. rocznicy Lubelskiego Lipca
Prezydent Andrzej Duda, podkreślił w liście, że determinacja i pokojowe nastawienie protestujących oraz sprecyzowane postulaty zmusiły komunistyczne władze do negocjacji. A w konsekwencji do zawarcia – w opinii wielu historyków – precedensowych pisemnych porozumień. – Jestem głęboko przekonany, że suwerenne decyzje, które dziś podejmujemy jako społeczeństwo, mają swoje źródło w tamtej odwadze uczestników Lubelskiego Lipca – napisał prezydent Andrzej Duda.
Cały list prezydenta Andrzeja Dudy do uczestników uroczystości można przeczytać poniżej:
ZOBACZ ZDJĘCIA: Msza święta w 40. rocznicę Lubelskiego Lipca
W lubelskich obchodach 40. rocznicy Lubelskiego Lipca wziął udział premier Mateusz Morawiecki.
CZYTAJ: Premier Morawiecki w Lublinie: Tutaj Solidarność miała swój początek
PaSe / opr. ToMa
Fot. Iwona Burdzanowska
List Prezydenta z okazji 40. rocznicy Lubelskiego Lipca 1980.
Szanowni Uczestnicy wydarzeń Lubelskiego Lipca 1980!
Szanowni Państwo!
Czterdzieści lat temu mieszkańcy Lublina, Świdnika, Chełma, Puław i wielu innych miast Lubelszczyzny podjęli strajk przeciwko totalitarnej opresji, przeciwko partyjnej nomenklaturze i jej przywilejom, walcząc o godne życie w prawdzie i wolności, o równe szanse w dostępie do najpotrzebniejszych dóbr. Odwaga i determinacja strajkujących, w połączeniu z pokojowym nastawieniem i sprecyzowanymi postulatami, sprawiły, że komunistyczna władza musiała podjąć negocjacje, przystać na żądania protestujących i zawrzeć z nimi precedensowe – w opinii wielu historyków – pisemne porozumienia. Solidarność, która połączyła strajkujących i która wkrótce miała stać się symbolem walki o wolność, przyniosła poprawę warunków życia i poczucie współdecydowania o polskich sprawach.
Nade wszystko jednak Lubelski Lipiec był przełomem dającym nadzieję, że presja może przynieść efekty, że odwaga jest drogą do zwycięstwa, że w jedności jest siła zdolna pokonać totalitarny reżim. Strajki lubelskie otworzyły drogę do wydarzeń sierpniowych i powstania Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, ruchu, który ostatecznie doprowadził do upadku komunizmu.
Dziś przesłanie i dziedzictwo Lubelskiego Lipca pozostaje jasne i wciąż aktualne. Strajki lubelskie były wołaniem o sprawiedliwą Polskę, o Polskę silną i nowoczesną, o prawdziwy i zrównoważony rozwój, który sprawia, że wszystkim żyje się lepiej. W tym sensie dziedzictwo Lubelskiego Lipca każe nam nie tylko wspominać odwagę tych, którzy wówczas wystąpili przeciw niesprawiedliwości, ale także myśleć o tym, jak obecnie kształtujemy ład społeczny w naszym kraju.
Dzisiaj, jako wolni obywatele, żyjemy we własnym na powrót wolnym, suwerennym państwie. Wciąż jednak musimy dbać o to, żeby płynące z tej wolności pożytki były udziałem wszystkich. Przez wiele lat znaczna część Polek i Polaków miała poczucie, że nie bierze udziału we wspólnym sukcesie, jaki niewątpliwie odnieśliśmy jako naród. Cieszę się, że w ostatnim czasie udało się wiele w tym względzie zmienić i wiele naprawić. Sprawiedliwe i uczciwe państwo, równe traktowanie wszystkich bez wyjątku, wsparcie dla rodzin to elementy składające się na wizję zrównoważonego rozwoju. Ostatnie wybory samorządowe, parlamentarne i prezydenckie pokazały, że Polacy za taką właśnie wizją się opowiadają. Jestem głęboko przekonany, że suwerenne decyzje, które podejmujemy dziś jako społeczeństwo, mają swoje źródło w tamtej odwadze uczestników Lubelskiego Lipca.
Pamiętajmy o tym wielkim obywatelskim zrywie, który był początkiem drogi ku naszej wolności. Niech obudzona wówczas aktywność będzie dla nas lekcją solidarności i zatroskania o wspólne dobro. Pozdrawiam serdecznie wszystkich biorących udział w dzisiejszej uroczystości. Jako Prezydent Rzeczypospolitej składam wraz z Państwem hołd bohaterom Lubelskiego Lipca i dziękuję wszystkim, którzy pielęgnują pamięć o nich. Mieszkańcom Lubelszczyzny życzę wszelkiej pomyślności, dumy z bycia Polakami i satysfakcji z owoców własnej pracy.