16.10.2020 „Tryptyk rzymski” Jana Pawła II w wykonaniu Włodka Pawlika i Artura Żmijewskiego

kopia kopia wpisz nazwe 3 2020 10 13 133711

16 października, godz. 19.00, Studio im. Budki Suflera, w cyklu Nie tylko rock’n’roll Tryptyk rzymski Jana Pawła II w wykonaniu Włodka Pawlika i Artura Żmijewskiego. Koncert z udziałem  publiczności. Transmisja na antenie Radia Lublin. Streaming na www.archiwum.radio.lublin.pl; profilu Radia Lublin na Facebooku i radiowym kanale YouTube.

Tryptyk rzymski to ostatnie dzieło poetyckie Jana Pawła II wydane w 2003 roku. Utwór składa się z trzech części (Strumień – Zdumienie, Medytacje nad Księgą Rodzaju na progu Kaplicy Sykstyńskiej, Wzgórze w krainie Moria). Ukazuje nasyconą humanizmem refleksje autora dotyczącą relacji Człowieka do Boga w perspektywie pielgrzymki pokoleń.

Włodek Pawlik – wszechstronny pianista i kompozytor muzyki jazzowej, filmowej i teatralnej. W jego muzycznym dorobku znajduje się między innymi Koncert fortepianowy. Nauczał na Uniwersytecie Western Michigan oraz w ramach International Jazz Conference w Los Angeles. Występuje na najważniejszych festiwalach jazzowych na całym świecie. Współpracował także z amerykańskim zespołem Western Jazz Quartet oraz z wieloma znanymi muzykami. Do tej pory Pawlik wydał 24 autorskie płyty. Jego album Anhelli, nagrany z Włodek Pawlik Trio (2006), zyskał znaczną popularność w Polsce. Jego twórcy zostali nominowani do Fryderyka w kategorii jazzowy album roku. Laureat nagrody Grammy za płytę Night in Calisia.

Artur Żmijewski po raz pierwszy pojawił się na wielkim ekranie w 1984 roku w filmie Dzień czwarty. W Teatrze Telewizji zadebiutował rolą Stefana w spektaklu Lekarz bezdomny. Pierwszym miejscem pracy młodego aktora był Teatr Współczesny, gdzie zadebiutował 24 stycznia 1991 roku rolą Sebastiana w sztuce Wieczór trzech króli w reżyserii Macieja Englerta. Od 1993 do 1998 roku aktor pozostawał bez teatralnego etatu, by od 1998 roku związać się z Teatrem Narodowym. Artur Żmijewski to genialny odtwórca ról dramatycznych – zdecydowany lider w tej dziedzinie, choć skutecznie „depczą mu po piętach” aktorzy, z którymi śmiało tworzyć może drużynę polskich muszkieterów teatru: Piotr Adamczyk, Mariusz Bonaszewski, Andrzej Zieliński. Równie znakomity w refleksyjnych filmowych opowieściach o życiu i miłości, co w dramatach i sensacji. Często spotyka się we wspólnych produkcjach z Małgorzatą Foremniak, Stanisławą Celińską, Bogusławem Lindą, Markiem Kondratem i wspomnianym już Andrzejem Zielińskim.

Exit mobile version