Fajsławice. 29 km od granic Lublina. Jadąc z Lublina do Krasnegostawu mijamy kościół parafialny w Fajsławicach. Tuż za jego murem stoi grobowiec pierwotnie wystawiony Emmie Bayer, de domo Sturm de Hirschfeld, zmarłej w 1835 r. W 1861 r. pochowano w nim Macieja, męża Emmy.
Maciej Ignacy Bayer (można spotkać także pisownię: Bajer, Baijer), to ze wszech miar ciekawa sylwetka. Urodzony w 1804 r. wykształcony na Uniwersytecie Warszawskim, Wydział Nauk i Sztuk Pięknych, w sekcji Budownictwa i Miernictwa. W 1829 roku uzyskał tytuł magistra. W tym samym roku ukończył kurs inżynierii cywilnej w Szkole Przygotowawczej do Instytutu Politechnicznego.
W trakcie powstania listopadowego w pełni pokazał i wykorzystał swój potencjał intelektualny. W styczniu 1831 r. pracował w oddziale inżynieryjnym w randze konduktora nadetatowego, szybko jednak dostał awans na podporucznika. Wykonał część fortyfikacji Warszawy, walczył pod Nową Dębą i Białołęką, a także pod Końskowolą, Baranowem i Łysobykami. Postawił mosty na Wieprzu i Świdrze. Wybudował w sumie 8 mostów na Wiśle, m.in: pod Włocławkiem, Płockiem i Gołębiem, za wybudowanie którego w 8 godzin otrzymał Krzyż Złoty Wojskowy Virtuti Militari. Tym mostem przeprawił się korpus gen. Chrzanowskiego. Walczył w Warszawie podczas jej szturmowania 6 i 7 września. Wraz z korpusem inżynierów 5 października przekroczył granicę Prus i przez parę miesięcy przebywał w Elblągu.
Po powrocie na Lubelszczyznę wybudował drogę z Piask (zwanych wówczas Luterskimi) do Zamościa, pracował jako inżynier na terenie powiatu bialskiego, obwodu łukowskiego i objazdu Krasnystaw. Był znanym miłośnikiem historii i reformacji. Nabył także dawny pałacyk biskupi w Krasnymstawie. Zmarł w 1861 w Radomiu.
PM