Ornitolodzy zaobserwowali w 2020 roku nalot do Polski bardzo ciekawych ptaków – czeczotek. Ptaki pojawiły się we wschodniej Polsce, także w naszym regionie.
– Nalot jest to naturalny ruch ptaków w okresie, kiedy na terenach ich występowania są niedostatki pokarmu – wyjaśnia dr Jarosław Krogulec z Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków. – Mówimy o czeczotce, czyli gatunku północnym z granicy tundry i lasotundry, a więc ze Skandynawii i północnej Rosji. W latach, kiedy obfitość pokarmu, czyli nasion, z których korzystają czeczotki np. na terenie tajgi, jest niewielka, przenoszą się one bardziej na południe. Ostatnio wydarzyło się to dwa lata temu. Rok 2018 Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków ogłosiło rokiem czeczotki.
– Czeczotka ma bardzo ładne ubarwienie, którego specyfika zależy podgatunku, do którego należy – mówi lubelski ornitolog Gerard Potakiewicz. – Ma czerwone czoło, a czasem też – zwłaszcza u samców – czerwoną pierś. Jest to ptak ubarwiony kontrastowo: biało-czerwono-brązowy. Sprawia dzięki temu dosyć sympatyczne wrażenie. Potrafi wydłubywać ostrym dziobem nasiona z szyszeczek olchy i zjadać je, wisząc głową w dół na cienkich gałązkach. Czeczotka waży około 12 gramów.
– Czeczotki najłatwiej zobaczyć w dolinach rzecznych, tam gdzie rosną duże olsze – mówi prof. Marcin Polak z Katedry Zoologii i Ochrony Przyrody UMCS. – Można je również znaleźć na obrzeżach osiedli ludzkich czy też generalnie na terenach otwartych z dużą ilością ugorów i chwastów. Warto pamiętać, że mamy też nieliczną populację lęgową czeczotki. Nie jest tak, że ptaki te wyłącznie przylatują do nas z północy, bo istnieją różne podgatunki. Jeden z podgatunków czeczotki o nazwie „kabaret” gnieździ się w polskich górach, a bardzo nielicznie również nad polskim wybrzeżem, w strefie sztucznie nasadzonej kosodrzewiny. W górach rzeczywiście występuje ekspansja i zwiększenie liczebności tego gatunku. Zaczyna on już zasiedlać miasta.
– Podczas okresu lęgowego czeczotki są bardzo towarzyskie i występują w stadach liczących dziesiątki, a może nawet setki osobników – dodaje ornitolog Gerard Potakiewicz.
– Bardzo ważne jest, żeby w okresie zimowym zastawały niezaorane fragmenty terenu – mówi Jarosław Krogulec z Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków. – Czeczotka korzysta głównie z brzóz i olch, które rosną wzdłuż rzek. Ważne jest, żeby te drzewa pozostały, aby te tereny nie zostały z nich całkowicie oczyszczone. Ochrona takich miejsc jest kluczowa dla przyrody i ptaków.
Poza czeczotkami na Lubelszczyźnie obserwuje się także inne skandynawskie gatunki ptaków, na przykład makolągwy żółtodziobe czy skowronki górniczki.
LilKa/WM
Fot. pixabay.com