Politechnika Lubelska w międzynarodowym konsorcjum, które opracuje nowe typy materiałów na bazie celulozy. Projekt skupia europejskie instytucje badawcze, przemysł i zespoły naukowe Ameryki Łacińskiej.
Lubelscy inżynierowie będą zajmować się otrzymywaniem innowacyjnych materiałów z celulozy i pozostałości biomasy, które znajdą zastosowanie w budownictwie. Grupa badawcza działa pod kierunkiem prof. Wojciecha Franusa, kierownika Katedry Geotechniki Politechniki Lubelskiej.
– Posiadamy bardzo unikalną instalację, która daje możliwość hydrotermalnego przeobrażania różnego rodzaju odpadów – mówi prof. Franus. – Zaproszono nas do takiego konsorcjum, które ma 16 jednostek z całej Europy oraz z Ameryki Łacińskiej, bo program jest nakierowany też na wzmocnienie rozwoju krajów z tamtego regionu. Naszym zadaniem będzie właśnie proces hydrotermalnej przeróbki celulozy, jak i produktów pośrednich otrzymanych na jej bazie oraz różnego rodzaju innych materiałów, które w swoim składzie tę celulozę zawierają. Będziemy odpowiedzialni za możliwość wykorzystania tych produktów hydrotermalnej przeróbki celulozy jako dodatków do różnego rodzaju materiałów budowlanych, głównie tynków i zapraw – dodaje prof. Wojciech Franus.
– Celuloza jest obecna w środowisku w bardzo wielu aspektach – mówi Maria Rybarczyk, adiunkt badawczy w Katedrze Geotechniki Politechniki Lubelskiej. – Często problem stanowi zagospodarowanie tychże odpadów, bądź nadanie ponownego życia tymże materiałom. Wielka szansa stoi przed nami, przed społeczeństwem i przed światem naukowym, aby umożliwić konwersję, przetwarzanie tego, co traktujemy jako odpady, zagospodarowania tych odpadów, w tym lignino – celulozowych, czyli takich, które pozyskujemy m.in. przy produkcji papieru. Produktem końcowym mogą być różne materiały wykorzystywane np. jako geopolimery w inżynierii lądowej, przy budowie dróg – podkreśla Maria Rybarczyk.
– Będziemy się starali także otrzymywać materiały będące hybrydą, czyli połączeniem odpadów popiołowych z tymi odpadami celulozowymi – mówi Lidia Bandura z Wydziału Budownictwa i Architektury Politechniki Lubelskiej. – Odpady drzewne przy obróbce papieru mogą być w różnej formie i trzeba wtedy stosować do nich odpowiednie technologie – dodaje.
– Uniwersytet w Wageningen w Holandii już wprowadził takie możliwości praktycznego, na szerszą skalę, wykorzystania tychże odpadów ich implementacji w asfaltach drogowych – podkreśla Maria Rybarczyk. – Chcemy stworzyć taka platformę innowacyjną, komunikacyjną dla całego społeczeństwa. Nie tylko w krajach europejskich, ale również w Ameryce Łacińskiej. Technologia, którą wykorzystujemy, np. hydrotermalnej obróbki, to metoda, która może być wykorzystywana w każdym miejscu na ziemi – zaznacza.
– Na etapie składania projektu, główne kierunki wykorzystania tych produktów to miały być rozwiązania technologiczne, związane z rozwojem małych i średnich przedsiębiorstw – mówi prof. Wojciech Franus. – Bardzo duży nakład, związany z wykorzystaniem dotyczy też rolnictwa, różnego rodzaju technologii związanych z inżynierią środowiska i inżynierią materiałową, która może przyczynić się do opracowania struktur materiałów, które będą wykorzystywane m.in. w budownictwie czy w procesach przemysłowych – tłumaczy prof. Franus.
Projekt będzie realizowany w ramach programu HORYZONT 2020 – w ramach stypendium Marii Skłodowskiej-Curie. Głównym koordynatorem czteroletniego projektu jest hiszpański Uniwersytet Cantabria. Kwota dofinansowania wynosi 621 tys. euro.
W projekcie bierze udział jeszcze jedna polska jednostka naukowa – to Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.
SzyK / PrzeG
Fot. archiwum