Pisanki stały się nieodłącznym elementem świąt Wielkiej Nocy. Symbolizują rodzącą się do życia przyrodę, a także nadzieję wynikającą z wiary w zmartwychwstanie Chrystusa.
– Powstanie pisanek wiąże się z kilkoma legendami. Jedno z podań zapisano w Mołodiatyczach, w okolicach Hrubieszowa – mówi prof. Katarzyna Smyk z Instytutu Nauk o Kulturze UMCS. – Zapisano taki przekaz, że to właśnie Najświętsza Panna po Zmartwychwstaniu Chrystusa poszła do Jego grobu i tam znalazła kilka pisanek. Wzięła je ze sobą, spotkała po drodze apostołów i podzieliła się z nimi. Te cudowne pisanki pojawiły się w nadzwyczajny sposób w tym wyjątkowym momencie, w tym wyjątkowym dniu, ale też i miejscu, jakim jest grób po Zmartwychwstaniu Chrystusa.
W tradycyjnych polskich domach można było znaleźć pisanki np. na oknie lub za obrazem, gdzie były przechowywane latami. Pisanki miały chronić od nieszczęść, pożarów, zapewniać szczęście w życiu, a zakopane skorupki po poświęconych pisankach, miały zapewnić urodzaj. Im starsza pisanka, tym większą miała moc.
ElKa/WM
Fot. Agnieszka Piela, film YouTube UMCS