Droga do Armilii oraz inne legendy mrocznego świata to kolejny album z cyklu Mroczne miasta (wyd. Scream Comics) autorstwa duetu twórców Francois Schuiten i Benoit Peeters. Jest to album inny niż poprzednie z kilku względów. Po pierwsze, nie prezentuje jednej zwartej historii, a kilka. Po drugie, miesza klasyczny komiks z bogato ilustrowanymi listami. Główna historia dotyczy podróży, jaką dwójka dzieci odbywa zeppelinem z punktu A do puntu B w związku z realizacją pewnego zadania. Brzmi dość prosto, ale Mroczne miasta i ich autorzy nie zwykli stosować łatwych rozwiązań i niejednokrotnie pogrywają z czytelnikiem. Graficznie ponownie możemy obcować z architektoniczną precyzją, niesamowitymi ujęciami i dużą ilością kresek na planszy. Warto podkreślić, że tak jak wcześniej Mroczne miasta bywały czarno-białe, tak najnowsza odsłona cyklu jest kompletnie kolorowa. Fani pewnie będą podzieleni – z racji nietypowej formuły podczas lektury nie bawiłem się tak dobrze, jak w przypadku poprzednich odsłon serii. Niemniej jednak wciąż polecam.
Tymczasem kolejny tom serii Criminal (wyd. Mucha Comics), zatytułowany Okrutne lato to klasyczny noir, dramat psychologiczny kładący nacisk na relację ojciec-syn i znakomita rzecz odwołująca się do klasyki kina. Nagrodzony sześcioma Eisnerami i dwoma Harveyami – czyli jednymi z najważniejszych nagród w komiksowym przemyśle – cykl Eda Brubakera i Seana Phillipsa to rzecz, która trzyma poziom od pierwszego do ostatniego tomu i przez wielu określana jest mianem najlepszego dzieła tych twórców. Scenarzysta zgrabnie łączy wszystkie wątki, które przenikały się w całej serii, zaś rysownik niezwykle konsekwentnie stosuje swój pararealistyczny styl, idealny do surowych perypetii archetypowych bohaterów. W tym tomie znajdą coś dla siebie wielbiciele klasyki kina – autorzy zdecydowali się bowiem na ujawnienie kilku inspiracji, które zostały przedstawione w galerii na końcu albumu. Jest tu miejsce i dla Zbiega z Alcatraz, i dla Rewolwerowca, i dla Diane Lane z pamiętnej roli w Rumble Fish Francisa Forda Coppoli, w którym to filmie zagrali również Mickey Rourke i Matt Dillon. Okrutne lato warto mieć na uwadze podczas komiksowych zakupów lub wizyt w najbliższej bibliotece.
Podobną wysoką formę trzyma zbiór traktujący o Yamadzie Asaemonie, odpowiedzialnym za próbowanie mieczy podczas egzekucji zlecanych przez władzę w dawnej Japonii, czyli Poranek ściętych głów (wyd. Hanami). Trzeci tom serii Kazuo Koike i Goseki Kojima ukazał się właśnie na polskim rynku i od pierwszych stron robi bardzo dobre wrażenie. W zbiorze znalazło się miejsce dla pięciu historii. Dość krótka opowieść zatytułowana Złodziejka opadających liści to emocjonalnie angażująca przypowieść, będąca jednocześnie ciszą przed burzą, jaką okazje się być ponad stustronicowy epizod pod tytułem Szalony umysł, dwa ciała. W tej znakomicie skonstruowanej historii autorzy pochylają się nad losem kobiet, ukazują żałosne próby ucieczki oprawców od odpowiedzialności, a jednocześnie skupiają się na karze. Epizody z Poranka ściętych głów to dramaturgicznie dopracowane komiksy, niosące ze sobą dużą dawkę wiedzy historycznej, przekazywanej poprzez świetnie narysowane sceny. Autorzy wiedzą, kiedy akcję wyciszyć, a kiedy przyspieszyć. Operują rysunkiem, gestem i nienadużywanym słowem. Plansz przeładowanych tekstem tutaj nie ma. Są tylko takie, które odpowiednią równowagą między dialogami a obrazem pchają fabułę dalej. Dzieło autorów serii Samotny wilk i szczenię to rzecz mocna, brutalna i nawet po latach stojąca na wysokim poziomie.