Wirtualny spacer po Wieży Trynitarskiej czy też panorama 360 stopni z jej tarasu widokowego – to tylko część projektu „Lublin Wieża Trynitarska – przestrzeń nieznana”. Jednak wirtualny projekt objął także inne zabytki.
– Wieża Trynitarska to neogotycki, najwyższy zabytkowy punkt w mieście – mówi prezes Stowarzyszenia Anthill, Bartosz Niewiadomski. – Uczestnicy mogą zwiedzić wirtualnie wszystkie części Wieży Trynitarskiej, począwszy od samego dołu, aż po taras widokowy, czyli sam szczyt. Mogą zapoznać się ze wszystkimi obiektami, zabytkami ruchomymi, które znajdują się na wieży, posłuchać historii o jej dzwonach, obrazach czy rzeźbach. Oprócz tego przygotowaliśmy gigapanoramę, czyli bardzo szczegółowe zdjęcie wykonane z kilku tysięcy małych zdjęć z tarasu widokowego, gdzie można przybliżać poszczególne obiekty na Starym Mieście.
Jakie jeszcze obiekty udało się przenieść do wirtualnego świata?
– Są to głównie obiekty kościelne. Na przykład możemy odwiedzić kościół farny w Kazimierzu, wirtualnie zobaczyć najstarsze organy w Polsce, zapoznać się z tym pięknym, olbrzymim obiektem – mówi Bartosz Niewiadomski. – W tym roku archidiecezja wykonała 3 kolejne gigapanoramy. Łącznie mamy już bazę 10 gigapanoram. W ramach 3 nowych możemy zobaczyć kościół pw. św. Anny i św. Ducha w Kazimierzu Dolnym. Warto zajrzeć tam do krypt tego kościoła, bo również dla nich są wykonane gigapanoramy. Nie zawsze jest możliwość wejścia do tych krypt, a dzięki projektowi ich widok jest udostępniony całodobowo dla każdego.
– Powiększyliśmy ofertę również o kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Baranowie i kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Polanówce – dodaje Bartosz Niewiadomski. – Dodatkowo, trochę niezależnie od tego projektu, wykonaliśmy prace digitalizacyjne, a także udostępniające. Objęły one zabytki ruchome należące do archidiecezji lubelskiej. Zdigitalizowaliśmy 250 obiektów. Wśród nich znajduje się wiele dzieł związanych z Lubelszczyzną z przestrzeni różnych wieków. Są się tam obrazy czy naczynia. Jest wiele zachowanych dzieł kultury huculskiej.
– Zwiedzanie wygląda różnie, w zależności od gigapanoramy – zaznacza Bartosz Niewiadomski. – Jeżeli mówimy o kościele w Kazimierzu Dolnym, możemy przejść po jego różnych punktach, przybliżyć sobie różne obiekty, a także wyświetlić opisową historię poszczególnych ekspozycji i obiektów. Ale już na przykład w wypadku Wieży Trynitarskiej, wybierając się na wirtualny spacer, możemy zatrzymać się przy poszczególnych obiektach i wyświetlić sobie filmiki albo opowieści audio, w których lektor specjalista opowiada o poszczególnych dziełach. Oczywiście oprócz tego możemy bardzo szczegółowo przybliżyć te dzieła – tak jakbyśmy widzieli je na żywo. Te panoramy są bowiem wykonane w wysokiej rozdzielczości.
– Zachowanie tych obiektów w historii i w czasie to jeden z ważnych elementów, który przyświeca nam przy realizacji tego przedsięwzięcia – podkreśla Bartosz Niewiadomski. – Digitalizacja i inwentaryzacja są dla nas ważne. Istotne jest uwiecznienie stanu obecnego tak, żeby przyszłe pokolenia mogły to wykorzystać. Ważna jest też digitalizacja wszystkich zabytków ruchomych. Digitalizowanie jest niezwykle cenne, bo zaczynamy je wtedy zauważać, odkrywać na nowo. Oczywiście samo udostępnianie dziedzictwa kulturowego ma priorytetowe znaczenie dla całego projektu. W ten sposób dajemy możliwość poznania części historii i dziedzictwa Lublina i regionu osobom wykluczonym z różnych względów.
Nową multimedialną odsłonę regionu przygotowało Stowarzyszenie Anthill we współpracy z archidiecezją lubelską. Projekt dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Wszystkie zdigitalizowane zabytki można oglądać na stronie koscioly.diecezja.lublin.pl. Niektóre z nich są już dostępne także w języku angielskim.
EwKa / opr. WM