Uniwersalna opowieść o dwóch kobietach z różnych epok, ich aspiracjach, przekraczaniu ustalonych przez tradycję granic i manipulowaniu żądzą mężczyzn w zabiegach o atrakcyjniejsze życie. Urodzone w rodzinach chłopskich Agnieszka Machówna i Marzena Domares podawały się za córki arystokratów. Dzięki temu robiły karierę, jaka była dostępna w ich czasach.
Pierwsza – żyła w XVII wieku, nauczyła się podczas służby na dworze wytwornych manier, czytania, pisania oraz sztuki salonowej konwersacji. Sfałszowała metrykę urodzenia i czterokrotnie wychodziła za mąż. Osądzona przez Trybunał Koronny w Lublinie, skazana została na szarpanie piersi szczypcami i ścięcie.
Druga – w latach 90. XX wieku wyskrobała swoje nazwisko z dowodu osobistego, wpisała Anastazja Potocka. Podawała się za dziennikarkę, pracującą dla „Le Figaro” i miała przeprowadzać wywiady z posłami na Sejm. W istocie na zlecenie Urzędu Ochrony Państwa zbierała materiały kompromitujące posłów. Piła z nimi, romansowała, słuchała intymnych zwierzeń, co opisała z pikantnymi szczegółami w książce „Pamiętnik Anastazji P. Erotyczne immunitety”. Tak stała się bohaterką największego skandalu obyczajowego w Polsce, która po latach komunizmu z mozołem budowała demokrację.
W reportażu wykorzystano:
– fragmenty nagrań historyka Radosława Patlewicza „Postacie Historyczne – Anastazja P.” (YouTube)
– fragmenty wiersza Jana Gawlińskiego „ Mowa ostatnia umierającej przez miecz Jadwigi z Kolbuszowa, w Lublinie dekretem trybunalskim w 1681 pokonanej”
– fragmenty książki Anastazji Potockiej „Pamiętnik Anastazji P. Erotyczne immunitety”.
Po podziemiach lubelskiego ratusza oprowadzali: Maria Kowalczyk i Andrzej Janociński.
Interpretacja tekstów: Mirella Biel.
Realizacja akustyczna: Artur Giordano
Fot. pixabay.com