Współczesna proza ukraińska w przekładach Bohdana Zadury (Hałyna Kruk, Roman Małynowski, Wasyl Machno) rozpoczyna najnowszy numer kwartalnika „Akcent„, który ukazał się na początku lutego. W Radiu Lublin odbyło się spotkanie promujące pierwszy w tym roku tom pisma, które prowadził redaktor naczelny, Bogusław Wróblewski. Zaproszony przez niego do podzielenia się refleksjami z lektury szef wydawnictwa Test, Bernard Nowak zwrócił uwagę m.in. na opowiadanie Hałyny Kruk.
W cyklu „Alfabet lubelski” premiera odcinka, w którym Jarosław Cymerman opowie o teatrze ukraińskim w Lublinie. Dramat ukraiński narodził się na początku XIX wieku jako świadectwo budzenia się nowoczesnej świadomości narodowej. Po pierwszej fali rozwoju sceny ukraińskiej w ostatnich dziesięcioleciach XIX wieku we w wschodniej części Ukrainy (przede wszystkim w Charkowie) pojawiła się grupa twórców teatralnych, których nazwano „Koryfeuszami”. Byli to antreprenerzy, dramaturdzy i aktorzy, pionierzy ukraińskiego teatru, którzy dzięki swojej aktywności przyczynili się do odrodzenia tożsamości narodowej Ukraińców i przypomnienia nie tylko swoim rodakom, że istnieje ich własna autonomiczna kultura. To właśnie oni na przełomie XIX i XX wieku często odwiedzali Lublin.
W tym roku mija 200 lat od założenia lubelskiego Teatru Starego i dziesięć lat od dnia, w którym rozpoczął on działalność w nowej formule. Obejmuje ona m.in. wtorkowe spotkania z cyklu Bitwa o kulturę/Bitwa o literaturę, których fragmenty przedstawiamy w „Nie tylko rozrywkowej niedzieli radiowej”. W Międzynarodowym Dniu Teatru przypomnimy kilka fragmentów wieczorów, podczas których rozmowy toczyły się wokół teatru. Andrzej Seweryn także był gościem jednego z wtorkowych spotkań. W związku z 200-leciem Teatru Starego 20 października wcieli się w tytułową rolę w tragedii Szekspira „Król Lear”. A w 2015 roku wystąpił w Teatrze Starym w słynnych monologach szekspirowskich. „Szekspira trzeba czytać i oglądać” – uważa. Co to znaczy być wiernym autorowi? O czytaniu Szekspira w 2014 roku Grażyna Lutosławska rozmawiała też z Adamem Ferencym. Wieczór odbył się przy okazji premiery spektaklu „Machia” Juliusza Machulskiego, w którym wystąpili także Marta Ledwoń i Piotr Głowacki. W 2013 roku w Teatrze Starym Łukasz Drewniak rozmawiał ze Stanisławą Łozińską m.in. o tym, jak aktorzy i aktorki radzą sobie z tym, że wraz z upływem czasu zmienia się ich fizyczność. Joanna Szczepkowska jest wybitną aktorką, ale także pisarką i, jak się okazało, pasjonatką odkrywania rodzinnej przeszłości. Z Joanną Szczepkowską Łukasz Drewniak rozmawiał w 2015 roku przy okazji wydania drugiego tomu jej książki „Kto ty jesteś”, zatytułowanego „Wygrasz, jak przegrasz”. Dzisiejsze święto należy także do szczególnie konsekwentnie i intensywnie rozwijającego się w Lublinie teatru tańca. W 2012 roku Grażyna Lutosławska poprowadziła w cyklu debat o kulturze organizowanych w Teatrze Starym wieczór pod hasłem „Dlaczego taniec”, w którym udział wzięli m.in. Ryszard Kalinowski, tancerz i choreograf Lubelskiego Teatru Tańca i Joanna Szymajda, wówczas wicedyrektorka Instytutu Muzyki i Tańca. Na teatr radiowy zwróciła uwagę Barbara Krafftówna, dla której aktorstwo to życie do potęgi, życie wielokrotne.
W 316 odcinku słuchowiska Bazarek o tym, jak pachnie bigos, którego nie ma.
Po godzinie 7.00 zaprasza Grażyna Lutosławska.
Fot. archiwum