35 lat temu utworzono na terenie dawnego województwa chełmskiego aż cztery parki krajobrazowe: chełmski, sobiborski, poleski i strzeleckiego. Wyróżnia je nie tylko to, że były jednymi z pierwszych i są niezwykle bogate przyrodniczo i historycznie, ale współtworzą Polesie – jeden z trzech transgranicznych rezerwatów w Europie.
Dlatego z tej okazji w Chełmie zorganizowano międzynarodową konferencję poświęconą kondycji, potencjałowi i ochronie tej krainy.
– W 1983 roku w województwie chełmskim utworzono znacznie więcej niż tylko parki – mówi dyrektor Zespołu Lubelskich Parków Krajobrazowych, Justyna Jędruch. – Ówczesne województwo opracowało pierwszy w Polsce ekologiczny system obszarów. Była to przełomowa chwila. Później inne województwa przenosiły ten system ekologiczny na swoje obszary.
– System ten obejmował właściwie 40% województwa chełmskiego – informuje Janusz Holuk, naczelnik Wydziału Spraw Terenowych II w Chełmie Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Lublinie.
Ten nowatorski system był punktem wyjścia dla utworzenia między innymi Poleskiego Parku Narodowego.
– Każdy z tych parków coś wyróżnia. W chełmskim na przykład znajdują się unikalne w skali Europy torfowiska węglanowe. Na nich gnieździ się jeden z najbardziej zagrożonych ptaków świata – wodniczka. Z kolei strzelecki to największa w Polsce liczebność ptaków drapieżnych, wśród nich przede wszystkim orlika krzykliwego. Natomiast sobiborski to torfowiska, jeziora i najliczniejsza w Europie Środkowej populacja żółwia błotnego – wymieniają Janusz Holuk i Małgorzata Deneka-Angel, kierownik Ośrodka Zamiejscowego w Chełmie Zespołu Lubelskich Parków Krajobrazowych.
– Ziemia chełmska jest przepiękna i niezwykle urozmaicona. To Polska w pigułce. Nie mamy tylko morza i gór – podsumowuje Janusz Holuk.
W województwie lubelskim znajduje się 17 parków krajobrazowych i 17 obszarów chronionego krajobrazu – najwięcej spośród wszystkich województw.
DoG / opr. ToMa
Fot. archiwum